Łowca Czyścidusz
To nowa wystawa Roberta Bartela w Galerii Miejskiego Ośrodka Kultury w Gnieźnie.
Artysta na wystawie w Gnieźnie zaprezentował kilkanaście najnowszych prac, a jego instalacje i rzeźby eksplorowały przestrzeń przy użyciu różnych technik i materiałów – od naturalnego kamienia, przez tworzywa sztuczne, po przedmioty codziennego użytku. Jak zawsze, prace prezentowały precyzyjne rzemiosło i perfekcję wykonania, a ich wielopoziomowość, różnorodność i detaliczność odwoływały się do złożonej symboliki, która od zawsze była obecna w twórczości artysty. Towarzyszył im także film poświęcony jego twórczości.
O artyście:
Robert Bartel, profesor Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu zajmuje się malarstwem, grafiką, rysunkiem, tworzy instalacje i rzeźby. Poszukuje nowych środków wyrazu. W metaforyczny sposób dotyka uniwersalnych problemów związanych z ludzką egzystencją. W dorobku ma 37 wystaw indywidualnych i 56 zbiorowych w kraju i za granicą. Jest arteterapeutą i autorem 40 artykułów z zakresu arteterapii i trzech tomów monografii pt. Arteterapia i rozwój osobisty. Przez wiele lat związany z Wojewódzkim Szpitalem dla Nerwowo i Psychicznie Chorych „Dziekanka” w Gnieźnie, w którym prowadził autorską Pracownię Terapii przez Sztukę. Członek Stowarzyszenia Psychiatria i Sztuka w Krakowie, Polskiego Stowarzyszenia Terapii przez Sztukę w Lublinie i Sekcji Arteterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego w Warszawie. Kurator wielu wystaw sztuki tworzonej przez osoby z zaburzeniami psychicznymi.
Wystawa w ramach 7. Wielkopolskiego Festiwalu Fotografii im. Ireneusza Zjeżdżałki, który odbędzie się w dniach 11-31.10.2024 pod hasłem Wobec Wody.
20 maja 2024 roku Gniezno stanęło w obliczu nieprzewidywalnej potęgi natury. Nagłe załamanie pogody, które objawiło się gwałtownym gradobiciem i intensywnymi opadami deszczu, zamieniło miasto w scenerię przypominającą apokalipsę. W ciągu kilku chwil spokojne uliczki Gniezna zamieniły się w rwące potoki, a kawałki lodu spadające z nieba dokonały wielu zniszczeń. Mieszkańcy miasta i okolic zostali zmuszeni do walki z żywiołem, którego spektakularna siła pokazała, jak szybko nasza codzienna rzeczywistość może zostać wywrócona do góry nogami.
Wystawa „W cieniu żywiołu: Gniezno 20 maja 2024” to unikalna okazja do spojrzenia na te dramatyczne wydarzenie oczami tych, którzy je przeżyli. Dzięki fotografiom i filmom nadesłanym przez mieszkańców, możemy doświadczyć tego, jak wyglądała walka z żywiołem, jakie były jego skutki oraz jak szybko zmieniło się oblicze naszego miasta. Każdy z prezentowanych materiałów opowiada osobistą historię, tworząc poruszający kolaż emocji, towarzyszyły w tym dniu – od zaskoczenia, przez strach, po solidarność w obliczu wspólnego zagrożenia. Zdjęcia (aż 241 fotografii zostało nadesłanych) zostały wykonane telefonem, jak również aparatami fotograficznymi. W ramach open call zgłosiło się do współdziałania 35 zgłoszeń (dwa z przyczyn organizacyjnych nie zostały uznane). W zgłoszeniach dodane zostały także filmy, które zaprezentowane będą na wystawie. Wybór zdjęć okazał się bardzo trudny, ale dzięki temu mamy nadzieje, że wystawa będzie bardzo interesująca.
Kuratorem wystawy jest Waldemar Stube, którego doświadczenie w pracy z materiałami dokumentalnymi pozwoliło na stworzenie głębokiej i autentycznej narracji. Współpraca z Martą Kuszczak-Karalus oraz zaproszonym do współpracy dziennikarzem Rafałem Wichniewiczem z portalu gniezno24 dodatkowo wzmacniają przekaz wystawy, ukazując siłę społeczności w obliczu katastrofy.
Zapraszamy do Miejskiego Ośrodka Kultury, aby wspólnie przeżyć te emocje i zastanowić się nad kruchością naszego otoczenia, a także nad siłą, która tkwi w jedności i wzajemnym wsparciu w trudnych chwilach. Wystawa jest hołdem dla wszystkich tych, którzy tego dnia stawili czoła żywiołowi, oraz przypomnieniem, jak szybko nasza codzienność może zostać zakłócona przez siły natury.
Wystawa prezentowana w ramach Nurtu Regionalnego 7. Wielkopolskiego Festiwalu Fotografii im. I. Zjeżdżałki „Wobec wody”.
30 LAT WSPÓŁPRACY POLSKO-WĘGIERSKIEJ
18 października | g. 18.00 | Galeria Miejskiego Ośrodka Kultury w Gnieźnie.
wystawa czynna 18.10.-12.11.2024 r.
W połowie października zapraszamy do Galerii MOK na wystawę fotograficzną będącą podsumowaniem 30. lat współpracy miast Esztergom i Gniezna. Na ekspozycję składają się autorskie fotografie węgierskich twórców Atillii Mudraka i Aniko Hock oraz plon polsko-węgierskiego pleneru fotograficznego, koordynowanego przez gnieźnianina Władysława Nielipińskiego. Wymienione osoby były od lat twórczo i aktywnie zaangażowane w podtrzymywanie polsko- węgierskiej wymiany kulturowej.
Historia kontaktów polsko – węgierskich rozpoczęła się w latach 90. ubiegłego wieku, w ramach Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Węgierskiej w Esztergom. Gdy podobne towarzystwo powstało w Gnieźnie, kontakty zintensyfikowały się. Współpracę sformalizowano w ramach oficjalnej umowy pomiędzy władzami miast, a jej plonem był szereg inicjatyw – projekty unijne, turnieje sportowe, wyjazdy studyjne, plenery artystyczne i szeroko rozumiana współpraca w dziedzinie kultury. Nie bez znaczenia jest fakt, że miasto Esztergom jest jednym z najstarszych węgierskich miast, podobnie jak Gniezno. Założone w 960 r. przez księcia Gejzę jako stolica budzi oczywiste skojarzenia z I stolicą Polski i postacią koronowanego w gnieźnieńskiej katedrze Bolesława Chrobrego. Tych podobieństw jest znaczenie więcej.
Krótko o twórcach na wystawie: Attila Mudrak to zawodowy fotograf pochodzący z Esztergom. Fotografuje przedmioty, obiekty sakralne i plenery Niecki Karpackiej. Jego fotografie ukazują związki architektury z przyrodą. Jest fotografem przy esztergomskim Muzeum Chrześcijaństwa. Członek licznych towarzystw fotograficznych, nagradzany i doceniany, swoje prace prezentował w Austrii, Finlandii i w wielu miastach w Polsce, w tym w Gnieźnie w 2008r. Aniko Hock to fotografka dokumentalistka życia miasta Esztergom. Tematyką jej fotografii jest miasto, Dunaj i przyroda oraz relacje z prywatnych dalekich podróży. Współpracuje z władzami miasta Esztergom i licznymi stowarzyszeniami. Swoje zdjęcia regularnie publikuje w sieci, prasie lokalnej i ogólnokrajowej. Władysław Nielipiński to gnieźnieński animator kultury i fotograf. Organizator licznych warsztatów, plenerów, konkursów i wystaw fotograficznych. Jedną z form jego aktywności były warsztaty fotograficzne dla osób niepełnosprawnych intelektualnie, które regularnie realizował w różnych wielkopolskich miejscowościach. Z czasem te warsztaty nabrały charakteru międzynarodowego. Dlatego na wystawie nie zobaczymy jego autorskich prac, a plon warsztatów polsko-węgierskich zorganizowanych w 2017r. w sąsiadującej z Esztergom miejscowości Chľaba. Wzięły w nich udział osoby z polskich Warsztatów Terapii Zajęciowej (z Poznania, Gębic i Wielenia) z uczniami Szkół Specjalnych ze Štúrova i Esztergom. Fotograficzny efekt tych warsztatów to przykładowy i wymierny efekt Polsko-Węgierskiej współpracy w jej 30. letniej historii.
MASONERIA. WIELKA (nie)WIADOMA to tytuł nowej wystawy w Galerii MOK otwierającej jednocześnie 71. sezon artystyczny w naszym ośrodku.
Wystawa została przygotowana we współpracy z Pracownią Zbiorów Masońskich Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu.
Tą ekspozycją nawiązujemy do faktu dobrze znanego gnieźnianom – pierwszymi gospodarzami dziś pięknie odrestaurowanej siedziby MOK była loża Pod Uwieńczonym Sześcianem (Zum bekränzten Kubus).
Wystawa ma charakter popularyzatorski i edukacyjny. Plansze z informacjami historycznymi o legendarnych początkach wolnomularstwa, jego rytuałach i symbolice, będą korespondować z masońską literaturą i współczesnymi pamiątkami lożowymi. Pochodzą one z Pracowni Zbiorów Masońskich Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu. To w tych zbiorach znajdują się także spisy gnieźnieńskich wolnomularzy i cenny wizerunek pieczęci ich loży.
Wystawę prezentujemy w trzech przestrzeniach – na parterze w holu przy dawnym wejściu do budynku, hollu głównym oraz w Galerii MOK.
Wolnomularstwo to świecki, międzynarodowy i ponadwyznaniowy ruch ideowy. Wolnomularze zwani też masonami za swój cel uznają doskonalenie się moralne, intelektualne i duchowe oraz poszanowanie obowiązujących w stowarzyszeniu zasad. Wolnomularze działają dyskretnie i nie każdy może zostać wolnomularzem, co od początku istnienia zakonu wywoływało wielkie zainteresowanie i emocje.
Wywodzący się z różnych środowisk i profesji masoni byli światłymi ludźmi z ogromnymi i pozytywnym wpływem na kulturę narodową. Mimo to wiedza Polaków o ich działalności opiera się na mitach i teoriach spiskowych. Wystawa częściowo obiera masonerię z tajemnicy, ponieważ wbrew pozorom dużo o niej wiadomo.
wystawa czynna od 13 września do 11 października 2024
13 września / piątek
g. 17.00/ wernisaż wystawy
g. 18.00/ Masoneria – pierwszy stopień wtajemniczenia – wykład Karoliny Tomczyk-Kozioł
kuratorka: Marta Karalus-Kuszczak
współpraca: Karolina Tomczyk-Kozioł, Oddział Zbiorów Specjalnych BUP
opracowanie graficzne wystawy: Yurii Levshyn
Danuta Janusz, Muzeum Tatrzańskie w Zakopanem
Kamil Kłeczek, Galeria Sztuk Wizualnych w Krzeszowicach
niezwykła nie tylko na tle swoich czasów. Kto nie zna dzieł „wariata z Krupówek” ma okazję zgłębić ważny wycinek jego bogatej twórczości – fotografię.
Na temat wystawy tak pisze kuratorka:
„Witkacego wyróżniała twórcza i oryginalna postawa życiowa, ściśle powiązana z jego systemem filozoficznym. Artysta wykorzystywał medium fotograficzne w celu dokumentacji otaczającej go
codzienności. Szczególnie interesował się zjawiskiem sprzężenia zwrotnego między portrecistą a portretowanym, które zadziwiająco ujawniało relacje międzyludzkie.
Ekspozycję tworzą psychologiczne portrety Witkacego, które przedstawiają najbliższą rodzinę artysty, przyjaciół oraz kobiety odgrywające tak ważną rolę w jego życiu. Wśród zdjęć wyróżnia się cykl fotografii ukazujący osobiste relacje Stanisława Ignacego z ojcem. Na wystawie odnajdujemy także zdjęcia Józefa Głogowskiego, będące codzienną rejestracją eksperymentalnego teatru mimicznego artysty. (…)”
Partnerzy wystawy:
– Muzeum Tatrzańskie w Zakopanem, Instytucja Kultury Województwa Małopolskiego
– Ministerstwo Kultury i dziedzictwa Narodowego
– Galeria Sztuk Wizualnych Vauxhall w Krzeszowicach, Centrum Kultury i Sportu w Krzeszowicach
HALINA BORYS. OBRAZY
Wernisaż Galeria miejskiego Ośrodka Kultury 15 czerwca, g. 17.00
Zapraszamy na wystawę obrazów poznańskiej artystki Haliny Borys, która zaprezentowała 27 prac w swoich ulubionych technikach malarstwa olejnego i suchej pasteli.
Halina Borys ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu), jest projektantką wnętrz, zajmuje się tkaniną artystyczną, projektuje i realizuje witraże, jest malarką. Jej prace znajdują się z zbiorach instytucjonalnych i osób prywatnych, w kraju i za granicą.
To, co można zobaczycie na wystawie balansuje między abstrakcją, a światem figuracji, jest różnorodne i ekspresyjne w kolorze. Tematyka podejmowana przez artystkę to m.in. pejzaż, krajobrazy naturalny i pejzaż miejski, z jego architekturą.
Za/Trzymane – wystawa fotografii realizowana we współpracy ze Związkiem Polskich Artystów Fotografików
Projekt fotograficzny „ZA/TRZYMANE” jest jednym z kilku odsłon w ramach MOMENT festiwal, formuły prezentacji w domenie sztuk wizualnych w Poznaniu i najbliższej okolicy. Festiwal ten powstaje, aby zachęcać do spotkania się i prowadzenia dialogu między fotografami. W tym roku meritum wydarzenia przeniesione są na większą skalę dzięki współdziałaniu młodych twórców z Poznania wraz ze Związkiem Polskich Artystów Fotografików, Miejskim Ośrodkiem Kultury w Gnieźnie, Studencką Agencją Fotograficzną, Fundacją Pix.house, Jeżyckim Centrum Kultury i Galerią Rozruch. Kuratorem wystawy jest Marek Lapis.
Żyjemy w czasach wszechogarniającego nas nadmiaru: myśli, zdarzeń, pragnień, wyzwań, pojęć, nakazów i oczekiwań. Trudno dzisiaj w pędzącym wokół nas świecie zatrzymać się chociaż na chwilę, aby zajrzeć w głąb siebie i nabrać refleksji. Pole sztuki, a w szczególności medium fotografii artystycznej są w pełni pokazać bogactwo tego co cenne, a często ukryte i przemilczane. Warto uwolnić więc te „za/trzymane” wartości i idee na zewnątrz, aby wybrzmiały pełną siłą i paletą emocji w formie wizualnej. Fotografia jest najbardziej otwartym i zrozumiałem medium komunikacji niewerbalnej, swobodnie przekraczającym granice języka, państw czy narodów.
Dziś niemal niemożliwym do ukrycia jest wpływ który wywiera na nas rzeczywistość w jakiej się znajdujemy. Wystawa „ZA\TRZYMANE” pozwoli w artystycznej formie wyzwolić te pozytywne pokłady idei i tęsknot na zewnątrz, podzielić się nimi z resztą społeczności. Wymienić postawy, zdania i wartości głęboko w nas tkwiące, jako wyjątkowy pomost z innymi twórcami – nabierając refleksji z pełną uważnością nad tym co zapomniane, a wartościowe. Ta wymiana wytworzy bardzo cenną i o wysokim potencjale platformę dyskusji w eklektycznym polu sztuki „tu i teraz”.
Powroty Galeria A|B|C|
W 2024 sięgnęliśmy po kolekcję obrazów, która pozostała po kolejnych gnieźnieńskich galeriach związanych z ośrodkiem kultury.Wystawa mogła zaskakiwać – dla części zwiedzających, będą to nic nieznaczące stare obrazy, porządnie nadgryzione zębem czasu, dla innych wspomnienia i wspaniała historia.Większość obrazów ma już pół wieku. Artyści, którzy je stworzyli wyznaczali w swoich czasach nowe trendy. Nie bali się eksperymentować z materią, tworzyć performance, czy projektować formy przestrzenne.Wystawa miała uwalniać różne emocje (od zachwytu, po zdziwienie). Przedstawione zostały prace artystów znanych, którzy odcisnęli swoje piętno na polskiej sztuce XX w.
Od 1967 roku przez pięć lat prężnie działała Galeria A. Z odnotowanych w galerii artystów, których udział warto podkreślić, to: Jan Berdyszak, Jan Dobkowski, Tadeusz Kalinowski, Norbert Skupniewicz, Andrzej Urbanowicz czy Henryk Waniek.W ramach Galerii B wystawiali teoretycy sztuki: Jerzy Rosołowicz, Tadeusz Kantor, Witkacy.Pod szyldem Galerii C prezentowało się dwoje artystów: Ewa Benesz i Marek Sobociński.
Funkcjonowanie tych trzech galerii zamknęło się w przedziale lat 1967 do 1981.
Wystawę można było oglądać do połowy marca.
„Janusz Chlasta – najpiękniejsze fotografie”
Do końca roku 2023 można było zobaczyć wystawę fotografii Janusza Chlasty. Znalazły się tam wyselekcjonowane kadry o walorach artystycznych będące wyborem z całej twórczości artysty w szerokim spektrum tematycznym. Wernisaż był połączony zostanie z promocją albumu fotograficznego o tym samym tytule.
